Buraya kadarmıydı;

Hani söz vermiştik ölümsüzdü bu aşk dediğimiz
Hani bir yastıkta kocayacaktı beraber düşlediklerimiz
Ne sözünde durdun ne de aşka layık olabildin
Nerde kaldı şimdi geleceğe dair hayallerimiz

Aşkına kendimi kurban edercesine bıçağına boynumu dayamışken
Dönüp bakmadın bir kere bile can verişime
Seni kıblem sanıp yönümü, yüzümü, yüreğimi sana çevirmişken
Döndün sırtını gittin aldırış bile etmeden bu garibe
Gönlümü sana kaptırmışken, sana delicesine meftun olmuşken

Geçtin dalganı insafsızca acıdım aşka hürmet etmeyişine
Bir sen vardın içimde beni alıp,
Uzaklara bilinmezliklere götürmesine izin vermişken
Bıraktın beni bilinmezliklerinde aldırmadın çıkış yolunu bilmeyişime
Ben istemedim bu kadar sevmek ama alın yazım kaderim böyle istemişken
Yapacak bir şey gelmedi elimden karşı duramadım beni sevmeyişine
İflak olur mu artık bu adam bu beden bu ruh
Kalmadı bi çare tükendi umut…

Şimdi sende yoksun artık
Yok, artık yastığımda teninin hoş kokusu odam sanki dört duvar zindan
Sana adanmıştı tüm sevmelerim çok yazık
Anladım ki hayır yokmuş vefasız yardan

Sen zaten anca sevilmeyi bilirsin
Sevenin halinden anlamazsın ki vefasız
Sev de aşk neymiş bir gör
Aşkın en saf hali bende ki yalansız ve katıksız

Oysaki ben senin aşkta ilk başlangıcım olmuştum
Ne yazık ki sen benim hazin bitişlerim oldun...
Git şimdi arkana bakmadan git
Belki de benim aşkta yaşadığım en acı sonsun

Ve sen gittin bitti he şey
Sayende yok artık sana adadığım ömrüm
Hiç saygın yoktu bu büyük aşka
Tebrikler sevgili adını yazdırdın sende zalim ayrılıklara

Sedat Kesim