Meleğim elveda
Hadi gelde ağlama
Hayatımı feda etmiştim sana
Cevab bile vermedin bana

Bekledim seni aylarca
Şiirler yazdım sayfalarca
Okuyanım bile olmadı
Boş sayfalar doldurdum anca

Hayatımı anlatmıştım sana
Hayellerimden söz etmiştim zamanında
Tutamadığım sözler vermiştim sana
Haklısın inanmassan şimdi bana

Hayelinle girdim yatağıma
Rüyalarımda bile kavuşamadım sana
Her sabah uyandım göz yaşlarımla
Dargındım sensiz başlayan hayatıma

Yağmurlu günde çıkmıştım yola
Fırtına esiyordu gitme dercesine boşuna
Uzaktan olsun görürüm umuduyla vardım kapına
Seni göremeden döndüm göz yaşlarımla

Ya ben anlatamadım sana,
Ya anlamak istemedin beni
Sana olan sonsuz sevgimi
Bedenimle mezara taşıyacağım sevdamı

Girdiğinde vucudum toprağa
Çürüyüb erişecek rahatına
Başlayacak çilesi ruhumun
Ödeyecek bedelini,
Sana tapıp yaratanını unuttuğunun

Kırmak isterdim,
Sana bu son şiiri yazan kalemi
Sustramıyorum ne gözlerimi,
Nede seni seven kalbimi

Bitirmek isterim acı veren sözlerimi
Kapatmadan ebediyen gözlerimi
Toprak doyursun artık özlemimi
Okumaz duymassınki saten bu sözlerimi

sonsuz sevgilerimle
mikail

Frankfurt, 08.2002

söz-yazı mikail, alias deli cocuk
e-mail: [email protected]
msn: [email protected]