Eli yüzü kirli bir çocuk
Bakıyor bana hayli meraklı
Gözleri boncuk boncuk
Hafif al yanaklı


Başka zamanlar ne yapıyor bilinmez
Okul çıkışında görüyorum onu
Ne yaparsan yap hiç sevinmez
Bir şey olmuş üzmüş onu


Masum,sanki kalbiyle bakıyor
Para topladık aramızda hepimiz
Belli sokaklarda aç susuz yatıyor
Ceplere sevap için girdi elimiz


Topladığımız para şöyle böyle yetti
Okul çıkışında bekledik gelince anlattık durumu
Önce yüzümüze baktı sonra ağladı gitti
Bir daha göremedik onu
Üzgünüm!



Aradan uzun zaman geçti bir simitçi geldi bizim okula
İşte o çocuktu bir daha göremediğimiz
Utandı hatırladı geçmişi bakınca bana
Yüreği temiz gönlü temiz



Yanına gittim adını sordum Kemal miş
Konuştuk geçmişi hatırlatmadım ama
Söz verdi her gün gelecekmiş
Okul çıkışında


Artık her gün görür oldum Kemal’i
Kendi parasını kazanıyor kendi kendisine yetiyordu
Bende alıyordum simitlerinden en çok pişmişini
Bazen ayran ikram ediyordu..