Bende ki bu sevda bitmeyen sızı,
Yuvasız kuşlara etmişim meyil.
Canda muhabbettir gönül hırsızı,
Aşkım yirmisinde bir kıza değil.

Bende ki bu sevda, bambaşka sevda;
Dağda şehit düşen askerde usum.
Yanmışım, yangını başlatan kavda,
Hep o yangınlarla başladı yasım.

İncitip yakıyor sinsi savaşlar,
Göklere ulaştı yıllardır ahım.
Toprağa karıştı dik duran başlar,
İşte bunun için bunca ey vahım.

Bahtım bük dibinde yırtık bir keten,
Türküler yakarım sisli dağlarda.
Bir gönül evidir bendeki vatan,
Sevgilim yas tutar viran bağlarda.

Yıldızlar kaybolmuş ay da bulut da,
Ulu dağlarımın karları erir.
Analar ağlarken Van da Bayburt da,
Bâbil den çocuklar bana ses verir.

Bir güneş doğacak bir gün baharda,
Ay yıldız olacak göklerin süsü.
O’nun için yandım bunca yıl harda,
O olacak tabutumun örtüsü.

Ahmet AYAZ
BİZİM ECE DERGİSİ
EYLÜL-EKİM 2010 SAYI 150