Anlamak
için merak lazım


Ruhun melalinden
ilham alarak kazasına
teslim olmak neden heyacanım


Bakarken
fark etmek, idrakin
kal etmesi kalbim için ne hazin


Yaşamak için
dünyaya teslim olmak
fanilik adına yakınmak en büyük acım


Nefes
müddetin aline teslim


Zaman
yüreğini titretmiyorsa
nedir gam-ı derdin


Hangi
lahzanı kadrinde nefesin
kesilecek, alnından ter dökülecek


Kaval kemiğin
sararıp işaretin alinden
sessizce söz edip, sukuta çekilecek


Nasıl bir kefen
halini bekleyecek, bedenin
çürüyecek, ruhun figan edip bekleyecek


Hiç anlamadan
inanmak olur mu
Nefesi kuşatmayan, sineyi
yakmayan taat sorulur mu


Akıl
ne ile meşguldür,
izan niçin zannına gebedir,
iraden sancıdan kurtulur mu


Kınından çıkan kılıç,
hınçın ve asabın vebalin
harından o an soyutlanıp, arınır mı


Nesnenin kabahati olmaz
Her nefis iradenin ve aklın
sualinden hiçbir zanan kurtulamaz


Aşk hevese adanıp,
hissin hülyasında barınmaz,
hakın rızasından mazur olamaz


Ömür kitabı
yazılırken, keyfiyet her haline
hükmedip amelin serpilirken kalp durulmaz


Ne kadar
kederlensen ve dert edinsem
Kimseye takatim yetmez,
efradım dahi kefilliğime iltifat etmez


Heyecan
öyle bir afat ki,
aklı esir alır, iradeyi zafiyete
taşır, kalp mahzunlaşır dersem


Ruhun
bizarlığı kapını çalar,
üşüyen zaman gönlünü yaralar,
hicran neye yarar diye sual etsem




Mustafa CİLASUN