Çocukluğunun geçtiği sokakları görürsün yıllar sonra
İlk âşkın heyecanıyla yaslandığın komşu evin duvarı
Aynıdır her şey, bıraktığın gibidir yani, değişmez…

Yaşlılar biraz daha yaşlıdır sadece
Çocuklar genç olmuştur o kadar.
Gençler biraz daha büyümüşlerdir
Bakışları değişmez ama birde huyları, aynıdır.

Kiminle konuşsan şaşarsın,
Daha dün çıkmışsın gibidir mahallenden.
Geçen günden kalmış gibi tazedir merakları
Bıraktıkları yerden girerler konuya.

Ölenlerin adları unutulmaz ama
Senden sonra doğanları da sen tanımazsın

Mahallenin iğnecisi, bakkalı, manavı
Tüpçüsü, kahvecisi aynıdır hâlâ.

Sohbetleri bile aynıdır, kavgaları, kahkahaları bile
Değiş(e)mez mahallede kalanların kaderleri.

Evler çoğalmıştır üst üste ama dertler hep aynıdır, 
Gerçekleşmeyen hayâllerde gerçekleşmezler yine.

Bir sen değişmişsindir, söylerler yüzüne
Değişmek için ayrılmışsındır zaten mahallenden
Ödediğin bedele değip değmediğini düşünürsün…


01,20 / 6 Mart 2012 İstanbul