Bazen yağmur olup yağabilirim üzerine,
Dokunur sana ıslatabilirim yalnızlığını...
Issızlığın ortasında kalakalmışken tek başına geceleri,
Yosun tutmuş bir duvar kıyısında ağlarken sen,
Gözyaşlarına düşerim tane tane,sevdanı ıslatırım...
Yağmalanmış hayatımın arasında,gülüşünün eşsizliğini düşünüp,
Dayanamayıp sana ulaşmayı dilenir,
Yağmur olup,yağarım kente...
Sana dokunup saçlarını ıslatırım,
Kirpiklerini öperim usulca...
Gözyaşlarının ıslattığı dudaklarında,
Sadece sana teslim olmuşluğumu düşünürken ve
Bitmesin derken içimden,
Yağarım tüm açlığımla yüreğine...
Yağarım,
Yüzünün çocuksuluğunu severim,
Koyarım başımı dizlerine,
tıka basa doyururum açlığımı gözlerinde...
Yağarım,
Yağarım yaşadığın kente...
Yağarım sokaklara,
Bastığın her kaldırım taşına...
Yağarım ,yalnızlığına,acılarına ve hayatına...
Yağarım,
Ve asla düş olmam...