İki satır şiir, Üç-beş tane şarkı
Sulandırılmış bir kadeh rakı,
Boş kalmasın, doldur ey saki
Biraz peynir, bir iki beyaz leblebi,
Ben sevdim mi böyle mi severim sanıyorsun?


Elde bir kazma, karşında bir dağ,
Don Kişot gibi saldır ha saldır.
Ya da çöllerde avuç avuç kum.,
Ağzına burnuna doldur ha doldur.
Ben sevdim mi böyle mi severim sanıyorsun?


Bir iki gül, ya da karanfil,
Gözlerde bir iki damla yaş,
Bir pırlanta yüzük tek taş,
Hırıltı, dırıltı, mırıltı ve zırıltı.
Ben sevdim mi böyle mi severim sanıyorsun?


Feryat figan, salya sümük ağlamak,
Ağaçlara, park kanepelerine kalp oymak.
Jilet, falçata, bir tüp uyku hapı.
Sonrasında işte kapı işte sapı.
Ben sevdim mi böyle mi severim sanıyorsun?



Varsın binlerce Nemrut toplansın gelsin
Bir değil bin ihanet yıkar mı sanıyorsun?
Varsın cehennemi sürsünler altıma.
Isıtmaz bile…Yakar mı sanıyorsun?
Ben sevdim mi işte böyle severim


Ben sevdim mi kabuğuma çekilir pusarım.
Ne göz yaşı döker ne de kusarım.
Ne şişelere sarılır ne de beynime sıkarım.
Efendi efendi kilitler çenemi , susarım.
Ben sevdim mi işte böyle severim.


Ben öyle severim ,öylesine aşık olurum ki,
Kimseler alıp da kapısına koymaz.
Ne sandın çocuk oyuncağı mı bu?
Ben öylesine severim ki ruhun duymaz.
Ben sevdim mi işte böyle severim