Üstünden atladım sevdalı sokakların
Kanatlandım semalarında ayrılıkların
Güldüm geçtim acıyan yaralarıma…
Mutluluk buymuş aslında
Kapılmamak hiçbir hayata,
Dinlenmemek hiçbir aşkta
Bağlanmamak yaralayacak bakışlara
Ve takılmamak sonsuz mutluluk vaad eden mektuplara…
Anlar mısın sevgili
Hüznümü ve sen kokan şiirlerimi…
Bir okyanusu yürüyerek geçmek gibiydi
Silmek ömrümden izlerini.
Unuttum derken bile hecelerde gizlemek
Sana olan hislerimi.
Tuhaf bir sessizliksin şimdi
Hayali bir vuslat
Mutlu bir rüya
Umutsuz bekleyiş
Ve duamsın…
Allah’a yaklaşan ilk adımlarımsın…
Buruk bir tebessüm bakışlarımda
Tadı dimağımda kalan lokmamsın
Her sabah günaydınsın
Masum bir çocuğun dudaklarında.
Zemheri ayında
Demli bir çayın yüzüme vuran buharı
Kar kokan sokaklarda
Kimsenin göremediği kar çiçeğimsin…
Umutsun benim için
Dönmeyeceğini ezberlediğim şiirlerimde…
Ve sevgili
Sen gittin gideli
Garip bir mutluluk saklı bağrımda
Hayalinle yaşamak
Her bakışta seni aramak
Her köşede seni görmek
Seni yaşamak buymuş aslında…
Beklerken her saat,gittiğin yolun başında
Dönüşünü hayal etmekmiş
“Seni sevmek” gülümsemekmiş darağacında...

BETÜL FİDAN