ÇİSİL ÇİSİL SEVDA

Çisil çisil sevda yağar gökten
Düşer yüreğime damla damla
Gül bahçelerime kumrular tüner
Şişirmiş yanaklarını rüzgar
Türkülerini söyler güneşe
Kuşlar seremoni yapar gökyüzünde
Avuçlarımın içinde gök kuşağı
Çisil çisil sevda

Gramafonda eski bir şarkı
Yüzyıllık uykumdan uyanmış gibi
Ay ışığı gözlerin
Gamzelerin hazanda açan çiçek
Yeşerdi dalındaki son yaprak
Martı kanatlarını çırpıyor mavilerde
Çığlık çığlığa sevda
Dudaklarımda gül
Kulaklarımda sesi
Gülümsüyorum gamzelerine
Sevdam ne güzel yaşamak seni

Gün dönüyor birden
Sorgularım yanıtsız
Anlamsızlaşan sözlerim
Manasızlaştırılan kırgınlıklarım
Çığ oluyor
Kalıyorum altında
Küçülüyorum
Büyürken sevdam…


Güneş batıyor şehirde
Ay gizliyor şavkını
Kayboluyor gözlerin
Gamzelerinse sorma işte onları
Hasret düşerken göz kapaklarıma
Nemleniyor kirpiklerim
Tüm şarkılar hüzzama dönüyor

Yalnızlığım gecenin ayazında
Duvarlar dik dik bakıyor
Soruyorum!
Hangi zamanlarda büyüdü bu kadar
Bir efsanemiydi
Başı sonu olmayan
Yolları belirsiz
Kavuşmak ırak, dağlar engel mi

Martılar bir bir düşüyor denize
Bir düşmüydün “sevda”

Karanlık pencerem buğulu
Gözlerim yaşlı
Haykırışımı kendim duyuyorum gecenin sessizliğinde
Birtanem neredesin sen
Neredesin sen