Denizdeyim...
Havanın güzelliğiyle uçuyorum denizin siyahlığında,
Ve sonra bir aşk sandalın’dayım.
Ama bu aşk sandalı bilinmez güzelliklerde,
Denizin esen rüzgarıyla karanlığında kayboldum.
Ve sonra...
Yanımda gök mavisi güzelliğiyle bir melek göründü...
Benimle öyle boğuşuyordu’ki denizde beyaz melekler kıskandı...

Ama melek öyle güzel’ki kainat yalvarıyordu ona,
Güzelliğinden bir parça verir’misin diye,
Ve ben ona bakarak sonsuza kadar yaşarım.
Kanatlarından yastık yapılsa elli yıl uyurum.
Ve ben...
Meleğimle aşk sandalında,
Mutluluk,aşk, sevgi ve güzellikler dağıtıyorum.

Meleğim ve ben karaya vardığımda,
Mutluluktan uçuyordum cennet bahçelerinde kuş misali,
Çünkü...
İnsanlar bizi gördüğünde diz çöküyorlardı.
Meleğimin ruhu süzülerek kayboldu bulutların arasında,
İnsanların aşkını hissedince,
Ve bende anlaşılmaz bir deli oldum.
Ama bu deli sahillerde deniz kenarlarında,
Ve sokaklarda aşk dağıtan bir deli.

AHMET YAVAŞCA...