kapadım gözlerimi gerçeklere, kendi ütopyalarımdayım şimdi

gece vakti, yıldızlar dans ediyor gökyüzünde
ay parlıyor en tepede

sen varsın yanımda, sarmış kolların bedenimi
yaslanmışım sana kokunu içime çekiyorum

hafif bir rüzgar esiyor,
dalgalanıyor saçlarım

sarmalıyorsun beni
oysaki varlığın ısıtmıştı zaten benliğimi

parmakların saçlarımda geziniyor
sonra dudakların

bir öpücük konduruyorsun saçlarıma,
iç çekip daha fazla sokuluyorum sana

beni sevdiğini söylüyorsun
aynı sözcükler çıkmadan benden,
sen şeffaflaşıyorsun aniden

sert bir rüzgar esiyor bu kez,
uzaklaştırıyor bizi birbirimizden

daha sıkı sarılıyorum sana
kopmak istemiyorum,
kaybetmek istemiyorum tekrar

ama ne çare?!
sen kayboluveriyorsun gene

benimse sözlerim asılı kalıyor esen meltemde
’seni seviyorum’

Şükran Acar.