Hiçbir şey güzel olmayacak artık,
Her şey daha da kötüye gidecek aşkım…

Zaman avutamayacak peşinden ağlayan çocuğu.
Oyuncaklarım değil, oyuncak büyüten hayallerim kırık.
Ve kayıp etrafa saçılan parçalarımın çoğu…
Eksiğim aşkım,
Tamamlanamayacak kadar yokum hatta.
Gözümdeki can çekişen mutluluk bile, hep biraz yarım…

Gözbebeğinin siyahını çok severim aşkım, bilirsin.
Hasret giderebileyim diye mi beni karanlığa terk ettin?
Karanlığım aşkım!
Kararı anlık, çok tez canlıyım.
Avuçlarımda tutamıyorum artık saçının telini,
Avuçlarım unutuyor seni,
Söylesene kim tutuyor şimdi avuç içlerini?
Hiç kimse sana benzemezken,
Hiç kimse alabildi mi yüreğinden koptuğum yerimi?
Bana benzeyen oldu mu aşkım,
Çok sevebildiler mi seni, benim gibi?

Gömsem şimdi seni unutmak istediğim bir maziye,
Geçmişim kanar aşkım.
Sızar dünlerimden bütün yarı ölüler.
Çekiştiğim can, çeker elini tenimden.
Soğurum anlıyor musun?
Üşür sığındığım buzullar,
Güneşin bile kanı donar ben ölürsem.
İyi değilim aşkım,
Daha da kötüye gidiyor her şey.
Geçen her gün, benden giden yeni bir parçanın yasındayım…

Korkuyorum meleğim…
Yağmurdan çok gözlerim ıslatacak üzerimi.
Ağlayacağım utanmadan,
Ve hiç usanmadan…
Savrulan rüzgara eşlik edip avazımı çıkara çıkara,
Hayallerimi parçalayarak,
Ve yırtarak bütün senli düşlerimi,
Ağlayacağım işte.
Korkuyorum aşkım,
Her şey daha da kötüye gidecek…

Ölülerin canı hani yanmazdı?
Uykularım ağrıyor,
Gözyaşlarım acıyor koparken gözümden.
Aşkım, hepsi mi yalandı?

Ezgin KILIÇ