Yolların derdi ne ki; ben yürürüm yol dursun,
Bülbülün derdi ne ki; derdim gülü soldursun,
Arif olan dostlara saçlarını yoldursun,
Derdimi anlayan dost ham gönüller oldursun,
Benim kalbim doludur, boş gönüller doldursun.

Ben mesuttum, muhibdim şeyhten izin almıştım,
Can olup bu kafesten özge bir can salmıştım,
Can uçup kafes ile ben kupkuru kalmıştım,
Derdimi anlayan dost ham gönüller oldursun,
Benim kalbim doludur, boş gönüller doldursun.

Hasretinden kaçtım ben o matbah-ı şeriften,
Zaten hiç anlamazdım ne "ye" den ne "elif" ten,
Hayır bulmazdı dergâh böyle cahil heriften,
Derdimi anlayan dost ham gönüller oldursun,
Benim kalbim doludur, boş gönüller doldursun.

Tam bininci gündeydim dolmaya vardı bir gün,
Nerden bilirdim hasret son günde eder sürgün,
Utancımı sen sakla, ört perde olsun bürgün,
Derdimi anlayan dost ham gönüller oldursun,
Benim kalbim doludur, boş gönüller doldursun.

Dervişlik haram bize, yolu yanlış seçmişiz,
Badeyi şeyhten önce yâr elinden içmişiz,
Dünyevi aşkla yanıp kendimizden geçmişiz,
Derdimi anlayan dost ham gönüller oldursun,
Benim kalbim doludur, boş gönüller doldursun.

Hasretinden terkettim hırkayı ve tacı ben,
Gönül kâbene yolcu tek başına hacı ben,
Gayri alıştım buna; sefalet ben, acı ben,
Derdimi anlayan dost ham gönüller oldursun,
Benim kalbim doludur, boş gönüller doldursun.

Firarımın sebebi şimdi bana gülüyor,
"Sen muammer ol" diye sözde dirlik diliyor,
O’nsuz Muammer olmaz oysa iyi biliyor,
Derdimi anlayan dost ham gönüller oldursun,
Benim kalbim doludur, boş gönüller doldursun.

Not: Site yöneticilerimizin ve tüm üyelerimizin bayramını kutlar en içten saygılarımı sunarım.
Muammer Akman