1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
634
Okunma
Ne zaman bunalıp
Uçurumun kenarına geldiğimi düşünsem
Bir ışık parlar ta uzaktan
Ve bana gel der,
Tüm sıkıntılarından uzaklaşıp.
Hiç dönmedim arkamı bu sese
Hep güvendim
Hep tahtında nazlanan bir ece gibi
Şefkatle yollarına düştüm
Beni kör kuyularda umutlandıran
İpek saçlarına tutunup
Ve yine kurtuluşum geldi diyerek
Gülümsedim yeni bir güne...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz