İçimde derinleşir hüznü aşkın kuyusu
Yakarken gözlerinin mavi soğuk alevi
Ruhumu saran gece hasretin en koyusu
Neyi inleten rüzgâr döner bende Mevlevi

Göğsümde yanardağım püskürürken nefreti
Güneş gibi kaynıyor sensizliğin hasreti

Kendi içimde böyle taşarım zaman zaman
Gurbetin girdabında özlemini çekerek
Göğün damı üstüme çökerken duman duman
Vurur hicranım yine firakını ekerek

Kan ağlarken bulutlar aktı benim gözlerim
Bir gün dolar mı çilem gece gündüz gözlerim

Yaslı dudaklarımdan hiç mi kalkmaz bu hüzün
Gittiğin günden beri gözü yaşlı kalemin
Her zerremde infilak elvedaysa son sözün
Asırlık çınar gibi yası bende âlemin

Beni bana bırakma gel artık gülsün yüzüm
Zemherim zeval olsun ebedi ölsün güzüm

Hiç kalmadı takatim bittim tükendim artık
Hicranın kor nefesi attı kalbimi nârâ
Yalnızlık cehennemi beynimde derin yırtık
Tek dileğim kavuşmak cennet nakışlı yârâ

Bitsin kalbimde gurbet doğsun gönlüme bahar
Hakiki Muradımdır kalsın sinemde bu hâr

Murat CANBOLAT