0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
810
Okunma
Oturup bir ’sen’ seyeretmek vardı,
Daha önce karşılaşılmamış bir zamanın orta yerinde,
Bütün ikindileri yok sayıp, ilk defa yaşıyormuş gibi.
Kahvenin kokusunu tadarken gözlerinin tam içinde,
Üşümeyi yok sayıp, yangınlara koşarmış gibi...
/
Oturup birde ’beni’ seyretmek vardı,
Gitmekle kalmayı kafesleyip paslı bir kodese,
Konuşan dudaklarına yüreğimle ’sus’ der gibi.
İlk aldanışım olamayacak kadar bu köhne suretimde,
Ellerimi uzatıp, ellerinden merhamet diler gibi....
