4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1011
Okunma
ağlama sus...!
dökülen gözyaşlarının değeri nedir?
alın ruhumu sokağın üşüyen kaldırımlarına serin.
istanbul’un ayazında karanlığın cemali daha derin,
kaderle atıştığımda istanbulun boğazında ellerim...
şiddetli bir fırtına bütün ayrılıklarım,
kalemle kağıt dans ettikçe seni anar satırlarım,
gece kadar uzundu saçlarım,
hayatıma kapanan tüm camları, hayallerimin yanlızlığıyla taşlarım...
yanlızım, fakat bunun bir önemi kalmadı,
nikotin en yakın dostum oldu ve benden hiç ayrılmadı.
dumandan kemiksiz bedenler işgal ederken odamı,
uykuya dalarken duvardaki gölge böler karanlığı...
ahh BABAM yine sen haklı çıktın, utandım...
yüzümde gardiyan parmaklarım, zamanı kovaladım.
mutluluğu aşırırken, kaderi suç üstü yakaladım.
ben karanlığı severken, güneşin yüzüne bakamadım...
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz