Beni aşarak, bizi hisseden, biz diyen
Nefsini çıkmamak üzere kör kuyuya atan
Semâlarda dalga dalga yayılan ezan susmasın diyerek
Toprağın kara bağrına düşen bir can ol…

Al bayrağım rengi solmaz diyerek, bayrak için akan kanı
Dağlarıyla, taşlarıyla bir kara parçasını vatan yapan
Musul, Kerkük, Türkistan’ daki anaların
Feryadlarını duyan, yirmi yaşında Hak’ ka kavuşan ol…

Daha dün kara toprakla buluştu yiğidim diyen kocaman TÜRK
Kimi zaman Malazgirt ovasında ölmeden
Ak kefenini giyen Alpaslan kimi zaman
Surlarda ÜÇ HİLÂL, elinde kelle koltuğunda savaşan ULUBATLI HASAN OL…

Ahmet Yesevî ocağında kaynayan kandan
Oradan tüm dünyaya sıçrayan dostuna güven veren
Düşmanının kem gözlerini kör eden ol
Ecdadıyla övünen öreslerle, çelik kılıçlarla
ALLAHUEKBER denildiğinde yerlerititreten ol…

Çanakkale’ yi bir düşün ki o yiğitlerin iman dolu göğüslerine
Ne mermiler sıkıldı, vücut azâları ayrı ayrı yerlere saçıldı
Çiğnetmedi bu toprakları analarımızın,
Kızlarımızın bacılarımızın namusunu korudu kirletmedi

Torunlarımızın adı Mehmet, Hasan, Ayşe, Fatma olsun
Vatanımızın adı TÜRKİYE olarak kalsın
Ey topraktan yaratılan insan, toprağına sahip çık
Onlar ki nelerden vaz geçtiler, fâni olan her şeyden bakî olanı seçtiler
O ol derse her şeyolur; bu hayalle yaşayanlar gerçeği bulur…

Elimde tuttuğum bayrağın rengi şehidimin kanıdır
Millet olmanın bedelini biz böyle kanla ödedik,
O günleri düşündükçe gözleri dolanlardan
ALLAH yolunda ve vatan için ölenlerden ol…

Mustafa UZ