şehvetin silüeti önünde tütsüler yaktım,
şükranlar dizler çürüyene kadar...
benliğimde aşkına kapılar açtım,
koridorlar lalelerden duvar bir düşe kadar...
arzumun kollarında,ateşe geceyi örtüyorum,
alıp kalbi günaha koşalım;
kıyıların mihrapla seviştiği o günahkarlığa.
ürkek karanlığa ritmler tınlayalım,
bölelim sessizliği tendeki kılıçta.
aşk mı?
eğer korkarsa,çaresiz olursa sorulmayanlardan;
yıkalım inadına yalnızlığın tabularını,
kıralım gerçeğin inkarını,
bedenimi bedenine ,bedenini bedenime katalım,
bir kanundaki dipsiz suç olalım...
gözlerinde gözlerim,kuruyan vadilere ağlayalım,
ıslat dudaklarında dudaklarımı,ihtirası bulutlardan savuralım.
sendeki ben’i kat bu ben’e,
somutluğu dansın,ahengin ocağında kavuralım.
kanatlanalım büyüye,ruhunu sal ruhuma,
umudunu çal umuduma,gökkuşağı sabahlarına bile uyanmayalım,
boya hayalinde hayalimi boya,savrulurken ben saçların ışığında.
aşk!
bedenimin ablukasından kapılar açtım sana ,
katıl bana;bedenimden kayıklar yaptım karşı kıyıya,
aşkı kılavuz,tutkumu yelken;
orkidlerden örtüler,arzu şelalelerinden şarkılarla...
katıl bana;yağmur yağdıralım kuruyan nehirlere,
güneşi açtıralım buzdan adalarda,
ayışığı medeniyeti olalım mumlar üstünde.
tenin tenimde renk olalım karanlığa...
aşk mı?aşktan ölelim...
iki ruhun şehvetinde,aşkı öğretelim yalnızlığa,
ayrılığa tablola çizelim,üşüyen fonlara sıcağı geçelim.
acıya kırbaçlar vuralım,acıyı acıtalım her ter damlasında.
ellerin avuçlarımda baş kaldıralım dikta düşüncelerin soğuğuna.
boşluğa bir nefes ,biz hep tek nesfes olalım.
içimizde solan gülü aşkın bitap teriyle sulayalım,
arınalım gün’den;çatlayan dudaklarımıza ab-ı hayatı,
varlığın dağıt bağrıma,göğsümde doyuralım aç bilaç aşkı...
aşk,aşk,aşk mı?
tutsaklığı iki ruh bedende,özgürlüğü sonsuz,
anılara vücutta başrol olduğumuz,
aşk mı?çığlığı tutkudan ,gaflet ağıdı olmadan,
aşk mı?ışıkta karanlıkta,varlıkta sonlukta,zamanda durgunlukta gölgen gölgem olsun...