İstanbulun varoşlarında kayboldum
Kaldı simit parası olsa bide çay dilerdim
Belki dilenseydim bilet parası bulurdum
Öyle sevmişim ki güzelliğini kurban olurdum


Haydar Paşadan tren kalkar dediler
Samsuna da çıkar mı diye sordum
Bu raylar yüreğinden geçmez dediler
Sevdamı İstanbula söylersem vurulurdum


İstanbulda ezan sesi bir başka
Hele açsan çok dokunur adama
Açlığın dini olmaz işsizlik kor adama
Dört dinin mabedinde kul ile soyulurdum


Kadıköy rıhtımında denizi seyrederim
Deseler ki kaç dalga saydın hemşerim
Gözyaşlarım kadar işte o derece derim
Öyle saf ki yüreğim bi garip İstanbulluydum


Kıydım bilet parasını simitçi çocuğa
Vurdum kendimi kıyıya
Havada ne soğuk haa
Bide çay olsa
Martılar çığlık çığlığa
Bi sana
bi bana derken
Susamlar
kaldı avuçlarımda



"Ne İstanbul anladı beni ne sen
Oysa ne çok sevmiştim ikinizi de birden"



...