Çoğu zaman hiçten hiç farkı yoktur hepin
Sana bir şey vermeyen aklın üstünde tepin..

Cehalet elinle boynuna taktığın yular
İpi kopar mantığın hor görülür doğrular..

Demir balyoz tepende her an dövünür durur
Yalanın ısırdığı düşünceler kudurur..

Gündüz karaya çalar birden değişir rengi
Başında yanlışların doğruyla bitmez cengi..

Karışır bir an her şey aklından neler geçer
Fikrin cahil marangoz boş yere talaş biçer..

Kazınmaz beyninin kiri, küfü ve pası
Sanki dil söylemez sessizlik haritası..

İlimdir yiğidin harman olduğu meydan
Kalemin kılıcındır kelimeler akan kan..

İpe sapa gelmez şeylerde varı arayan çokta
Oysa ki en büyük var görülmez, dipsiz yokta..

Yırtarak tırnağınla hapsolduğun zarları
Çıkta kaz yalana yanlışa mezarları..

Bilmeyeni hor görme, bilene gıptayla bak
Yol göster aydınlığa, karanlığa bir mum yak…

İSMAİL ALDEMİR / 28 HAZİRAN 1997