İlk Aşkla tanışırken
Son Aşkın Hikayesini yazıyorum. 

Rüzgara direnerek
Uçlarda yaşamalı hayatı 
Masal’a seni katarken
Yankı veriyor zaman 
Uğultusu şiddetli oldugundan 
Geri dönüşü dengemi sağlıyor. 

Aralıyorum anılarla dolu sandığı 
Beşiğimin sallantilarına
Kundağımın emniyetine sığınıyor 
Kendimi dokunulmaz hissedip haykırıyorum !

Ey zalim
Günahları   ihbar ettim sürüye
Havada kapıldı 
Demdemeleri sindirmeden kustum anlaşılmadı!
Haydan gelen huya gider misali
Değer kılıfına laik olmayana paha biçtim nihayet  sıfırlandım. 

Ey Âşk
Tek sözüne duyularım âmade
Rüzgarla yağmurun dans edişini izlerken
İtinayla birbirlerine sarılışını gördüm!
Ağaçların saat başı silüet değiştirdiği gibi
Celalinin büyüklüğünde korunmayı talep ediyorum!


Sen ki gurura dokunmayan
Edebini aşmayan
Sen ki onurumu kırmayan
Nüansıma  renk katan
Sen ki evvelinden bu güne 
Ahdine vefadan mükafat alacakmış gibi şekil veren!


Duruş ki kıyıcılıga geçit vermeyen
Haddini aşmayan
Duruş ki saltanatı baş tacı sayan
Kudretiyle  göklere uzanan. 
Duruş ki zulmü kirbaçlıyan
Cânın cananına emanet edilmiş
Ehemniyeti asla gözden kaçirmayan.

Elim yüreğimde başım eğilişte 
İlk Aşkla tanışır gibi
Son Aşkı yazıyorum. 

Hanife Bayazıt.