İklimi değişmeyen hüzünler
Yaşı dinmeyen gözlere dedi ki:

Gitmek için iyi bir vakit değil…

Ne zaman şarkı söylesem
O dinler olur bizi
Sesi bana yadigâr o güzel insan
Kimi zaman güvercin ürkeği tınısı ile kavurur içimizi
Kimi zaman uçurum rüzgârı ile yalar ensemizi

Ne vakit eski zaman konuşulsa o belirir karşımda
Sevecen affedici bakar hepimize
Alır başımı giderim beton ayaklarımla
Sevdayı öğrenemem asır geçse de…

Zirvesine erişilmeyen dağlar
Aşağı ovanın güzeline yanıkmış diyorlar

Her sevda ölmek için sırasını bekler…

Ne zaman çiçek koklasam
O seyreyler bizi
Yüzü bana emanet o özel insan
Kimi zaman iki çift söz olur yüreğimizde
Kimi zaman sessizliğin kendisidir sadece

Ne vakit eskiye dair bir lakırdı edilse meclisimizde
Ben eririm bir namenin ortasında

Sevmek için doğru zaman değil…

Eser durur zaman sevgililerin içine
Umut çıkmaz sokaklarda savrulur
Ben çıkarım kendi içimden
Böylesi gecelerde
Serilirim ayaklarına sevdanın
Çiğner beni güzel gözlü yarın

Başlangıçlar ergen telaşı her zaman


16.02.12

Nadir