MÜNACAT – 2

Rabbim!
Sen, Mevlasın, ben ise aciz bir kul,
Sen, Himmet edensin, ben himmete kul.

Rabbim!
Sen, rızıklandıran, ben rızıklanan,
Sen, sahipsin, bense sahip olunan.

Rabbim!
Sen, Yaratan, ben ise yaratılan,
Sen, hidayet eden, ben ise sapan.

Rabbim!
Sen, ebedsin, ben ise geçici,
Sen, bol bol verensin, ben ise cimri.

Rabbim!
Lutfunu hatırladım, huzur buldum,
Af umuduyla da kapına koştum.

Rabbim!
Sen kılavuzsun, bense yol şaşıran,
Sen affedensin, ben ise affedilen.

Rabbim!
Kalbimden geçeni de bilirsin,
Var olan her şeylerden berisin.

Rabbim!
İnanıyorum, Sen varsın ve birsin,
Ezelin-ebedin sahibi Sensin.

Rabbim!
Ben kelimelerle övemem Seni,
Kusurumdan dolayı affet beni.

Rabbim!
Her zerreye hâkim sadece Sensin,
Eşin yok, benzerin yok, Sen ki; teksin.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan