“Gel bana geleyim sana
Yüreğine sağlık babında…”


Utanıyorum;
Nazım Baba!
Gelecek mi o gün
Ellerimiz ayasız
Şiir yollarında
Ölecek miyiz?


Islak bir mum alevinde
Işığa karışan kelebek gibi
Geceyi devşirecek ellerimiz
Katran karasında sevişecek
Hece yüzleri betimlerle…


Bilmiyorum;
Kalabalık hezeyan bu
Korkarım çürüyecek
Dilimize pelesenk
Kelimeler…


Çivisi sökük düzlemin
Huysuz avareleri
Hayatın resmi flu
Sözcükler öksüz
Ve şiirler cansız
Mezarlarda…


Nefesim kesiliyor;
Alaca öfkelere gem vurdum
Sayfalar dolusu geliyorlar
Bal üstüne konan sinekler
Gibi süsleniyorlar şiire


“Egosu tatmin gövdelerin
Üstünde yükseliyorlar”


Sözüm ona/ki!
Herkese pay bıraktım
Anlayana derviş misali
Espirisi kalmadı bu işin
Şiirgenlerim bozuldu
Yüzsüz demlerde…


Kağıda hislenmiyor kalemim
Damarı kesik sevdalar içli
Gün ayazlarında…

Şiirsizim bir süre;
Damarlarımda baskılanana kadar şiir kanı…