siyaha

küs bir bakış edası
ve dahası yırtık gömleğimden
sarkma telaşında fazladan
kanka yüreğim
çok sokak aşındı
gece ki
ruh çağırma partileri
gelende gaip yalnızlığım
korkutan gözlerim
yeşili hafif uçuk
ben
gece
ihtiyar sakalında
her daim yanmaya
vuslatımsa ondan

tiner gibi çektim içime sessizliği
eridim hiç defa
kar etmedi aynalar
yüzsüzlüğüm ondan
kıydığım sokak kedilerine

elbet sabahı da var çocuk
nefesini sıkı tut
içimdesin
yetiştireceğim seni gitmelere
kalmaya erişeceksin
anlamazsın şimdi
bu şubat soğuk
sev de der ondördü
onbeşine üşütür
tez geçer odun sobası sevmeler
çocuk seni unutur
gece seni uyutur

yalınayak

şimdi sahildesin
aşka sahidensin
yediğin belki kaçıncı yasak meyve
ama alıştın insanlık hallerine
sen büyüdün
onlar da yetişti arkandan
beklemeden
toprakta su miktarı kadar razıydın
ilahi kaderine
ilk komşu kızını sevdin
hep böyledir ya
komşu kızları hep sevilir
sonradan uçulur öte
uzak mahallelere
ayakkabıların olur
mertlik bozulur

sonra
ruh seni çağırır
üfler minikten kulağına
ama ninni
ama korku
ruh işte durmaz durduğu gibi
durdurmaz yerinde seni
bir kere fırsatını buldu mu
gider gelir yoklar
düşmez de yakandan alacaklı gibi
senedin mi var sevmeye
kefilin kim imzan nerde
haklıdır ve alır
kaç çocuk düşü kurban ettik
bu bir savaştı
çocukluklarımız vardı
çabuk harcadık
kabul
fena kaybettik