GÖNÜL

sonunda kayalara çarptın gönül
var mı daha çıkacak dağların
bahçelerden gül derdin, dağlardan sümbül
var mı daha gezecek ovaların bağların


kandil olup yanar durursun
isli camımda sararıp solarsın
küçücük yele dayanmaz sönersin
var mı daha yakacak yağların


kuş edip uçurursun göklere
aş olup konulursun sinilere
taş olup oturursun sinelere
var mı daha kuracak otağların


sus gönül sus sen ağlama
dosttan başkasına sır bağlama
talan olmuş evini bir de dağlama
var mı daha yaşayacak çağların


iki kişinin bildiği sır değilmiş
söz gümüşse sukut altınmış
kefen elbisen, sal atınmış
var mı daha nefes alacak dimağların


gel gel ağlatma beni eller içinde
gönül dostundur gerisi yalan kullar içinde
sana gelecek yolum yok yollar içinde
var mı daha içecek zehr_i ağların

BİLAL TEKİN(SIRLISES)