Ah! Bu vatan sevdası, çileyle tezgâh açar
Ne uçar hayal kuşu, ne uyur bakar, gözler
Geride dört kuzucuk, kendi uçmağa göçer
Bilmem hangi zamana ağıtlar yakar gözler

İnler de dağlar taşlar, yiğit başı inlemez
Önüne geçit vermez setler çeksen önlemez
Konu vatan olunca ağa paşa dinlemez
Yuvadan kurşun gibi fırlayıp çıkar gözler.

Mahzun analar gördüm, haram süte ağladım
Taşrada ölen yiğit, sadarete ağladım
Ol Resulün yurdunda hakikate ağladım
Bir tarafı ağlarken, bir yanı çakar gözler

Mehmet can pazarında, Mehmet suskun niçin de!
Mehmet ileti yazar, gecenin tam üçünde
Mehmet mezar başında, Mehmet mezar içinde
Mehmet’in anasında ırmaktır akar gözler

Bedenler allak bullak, akıl karma karışık
Allah aşkına çıkıp yakan da yok bir ışık?
Bu memleket bölünmez var iken bunca âşık
Şairler kalem çalın, yurdumu sakar gözler