0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
902
Okunma
Göğsümün üzerine, davetsizce kuruldun,
Beni de anam gibi, gelip sarma ne olur.
Geçme kapım önünden, seni bekleyen mi var?
Bir daha bahçemizden gül koparma ne olur.
Eser göç fırtınası her insanın başında,
En son kırdığın fidan tam otuz üç yaşında,
Gönlüm hâlâ yas tutar, karlı dağlar başında,
Şu harabhânemizden dal koparma ne olur.
Gece gündüz demeden haber verip durursun,
Hayatın sillesini hep bana mı vurursun?
Ancak zaman durursa sen bizi unutursun,
Şu ömür yumağımdan yıl aparma ne olur.
Bir daha bahçemizden gül koparma ne olur.
