0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1098
Okunma
Bu savaşta hükmen yenik yüreğimdeki ordum,
Bilmem ki ben sana ne diye güveniyordum.
Deniyordun ara sıra gereksizce sabrımı,
Gidişim körükleyecek yüreğindeki yangını.
Diyorsun ki gıyabımda o ne zaman savaştı?
Benim yaşadığım gülüm tamamen iç savaş’tı.
Gönlüm çok yoruldu nedensizce duruldu,
Yüreğim tam sırtından 12’den vuruldu.
Aklımdaki Legolarını birer birer sökerim,
Uğruna artık ne kan ne gözyaşı dökerim
Yüzüme baktıkça gözlerin hep dolacak,
Yüreğimde açan güller bir gecede solacak...
