6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2211
Okunma
bu son mektup
diye başladığım
ama hiçbir zaman
son bulmayan satırlar
biriktirdim yokluğunda..
sen bir kere gittin..
kaç yaprak dökümüydü bilmedin
buruşturulup çöpe atılan duygular..
acısını hep ben yaşadım..
bir sayfanın
en beyazına karalandın hep..
kimbilir kaç cümle dolusu SEN yazıldın..
seninle başlayan ve seninle biten
her an her saniyenin
değerini kaybettim
o beyaz sayfalarda
sense bir kere gittin..
ardında kara bir yazı bırakarak..