Neredesin canım annem
yadım dan çıkmadın ağlıyor iki gözüm
Ne dertliymiş su benim kara yazım
Gönlümün ahvali sönük
Nasıl da
Bölük pörçük içim
Dünya fani
Olmayanı bende arama
Olan da oldukça gani
Hem vefa hem de sefa
Beni nasıl bıraktın canım annem
Kırıldı kanadım hem de kolum
Gurbet de kaldım gelemem ki
Ne
Dostum var ne bir sırdaşım
Ne de
Benimle olmayan vuslatım
Gurbet bana göre değilmiş
Dedim de dinletemedim ki
Allahım beni de gör
Al su isyankar halleri mi?
Ne olacak
Benim bu nar-i hasretlerim bilemedim ki
Yüreğim kuşlar gibi çırpınıyor
Ben intizar yedim yardan
Canim annem dizlerim tutmuyor
Miyadım doldu dolacak diye ödüm kopuyor
Ah, niye verdiniz bu kınalı kuzunuzu
Zalim gurbete canım annem
Ne
Seni görebildim ne de babamı
Kokunuz ise hep burnum da kaldı
Unutmadım unutamadım
Simdi olaydınız da
Terinize bulanaydım
Bana kalemimi getirin
Bir o anlar benim iç hüsranları mı?
Vatanı mı özledim
Kalemim bile sızım sızım
Ne o yoksa ucun mu kirildi
Anladım
Sefa süreceğimi yazamadın değil mi?
Ya benim düş kırıklarım
Kaderin acı cilvesi mi diyelim
Sende biliyorsun işte sevdiğimi alamadım
Aldığım ne mi?
Tabi ki
Sevdiğimin intizarları
Neredesin canım annem
Gözyaşlarım kâğıdı gölete mi çevirdi
Yoksa sen de mi ağlıyorsun
Benim için ağlayıp da gözlerini katreleme
Bazen seni evimin her odasında bir göz
Kırpması gibi
Işık süzmelerinde görüyorum seni
Yerin de rahatsız etmeye hakkım yok
Üzülme
Simdi kalemim var yâdıma düştüğün de
Benim içimde ki kalbimdir bu kalem
Yol verin
Hayal kırıklıklarım
Azgın denizler ve yüce dağlar
Sevdiklerime çokça gidesim var
Bir de yârime yıllarca özlemlerimle
Birlikte küllenmiş
Harım için de harım var