18
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2088
Okunma

Bazen asiyim ruhuma bedenime
Kaptırırım gönlümü dünyanın dağ dağlarına
Sensiz kalır bu söz dinlemez nefsim
Kendimedir hep yaptığım eziyetim
Kırık dökük bir dua meziyetim.
Bilmem ki niye bu bendeki bensizlik
Yokluğunda yok olurken bu beden
Bu kadar kör oluş bilmem ki neden?
Ölüm düşer gölgeme korkarım da
Yinede atamam şa şaları yollarım dan
İçimde SEN/sizlik gölgelenirken
Ruhum cebelleşir söz dinlemez nefsimle
Çığlıklar kalbimde ayyuka çıkar
Bu nefis ruhumu da bedenimi de yakar
kendi ayağım kendime çelme takar.
H.K.B
5.0
100% (13)