Zemin etüdü olmayan hadiseler,
Karmakarışık, darmadağın,
Bilmem beni ne zannederler.
İçinde, hayat denen bu ağın.

Yaşam çemberimdeki kişiler,
Aynı, basit ve sade,
Sandım, hep benle olurlar.
Yanımda, dünyanın her halinde.

Sendeki dünyalar barınaklı gözler,
Takibimde, bana özel,
İsterim, bana doğru bakmalılar.
Her halde, içimdeki tek güzel.

Sen olmaya yeltenen dilekler,
Boşuna sonuçsuz,
Bilirim, bir türlü kabul edilmezler.
Dünyada, ben bir başıma umutsuz.

Bir türlü sayılamayan yıldızlar,
Bazen parlak ve ışıltılı,
Anlarım, herşeyi paylaşırlar.
Sevgiyi de, herşeyi karşılıklı.

Tüm bunlar ve daha neler neler,
Kalabalıklar kafamda, benle meşgul,
Ölürüm, bir an önce gitmeliler.
Yine de, sensin gül, sen yine de gül.

ali güven
18.08.2006cuma19:35

Not:Hadiseler kişileri, gözler dilekleri, yıldızlar da neler neleri anlatmaz ki.Tüm bunlar bir aşk çemberi olmalı.Bu şiir de aşkımı yansıtır bir türlü anlayamadığım bilemediğim anlam veremediğim...