Yusuf Uckan


Hasretlerle yanar gönül, yangın yeri bu sinem
Yanar sönmez sular ile aşk ateşidir çilem
Dağlar üstü geçer ömür, ben dağların yiğidi
Geçer an ulular ile bırakın şaha gidem

Ah eder virane olur, bu hal delilik ayan
Perişan haldedir gönül şahın yolunda ziyan
Yana döne ziyan olur yok olmayasın sakın
Yılları hep boş bir ömür, ey deli artık uyan

Hizmetkârdır köle gönül, düşlerde boyun eğer
Derdine derdi dedirtmez dünyada çile çeker
Akıp giden sudur ömür önünü alamazsın
Önüne bentlerçektirtmez delidir yıkar geçer

Ömürü harcarsın gönül gider senle ölüme
Gönüle kıyarsın ömür gelir senle ecele
Sözüme uymazsın gönül dört yanın hep delilik
Yalnız emanetsin ömür işimiz çok acele

Sen uyman cananım bana, delilik suç olacak
Gönül denen söz bende ulu bir güç olacak
Gel otur dergâhta cama ak ışıklar saçarak
ömürü süren saz bende âlemi kavuracak!