1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1123
Okunma
Ben kaderimin kollarına terkedilmiş,
Ben yalnızlık çamuruyla yoğrulmuş,
Sevgisiz bir dünyanın çocuğuyum.
Umutlarım kırık dallarda asılı kalmış,
Uykusuz gecelerin puslu sabahları gibi
Sevgiye susamışım,kollarım bağrımda asılı kalmış
Güneşsiz günler,karanlık yarınlar gibi.
Neden yeşerirken solar ümitler.
Hayatım;
Kırılmaz diyerek tutunduğum dal.
Gençliğim;
Solmaz diyerek kokladığım gül.
Beni seviyor zannettiğim sen......
Kırıldım,soldum,terkedildim ben.....
Cevap Yaz