Tatlı bir sarhoşlukla başlıyor aşkta rüya
Çığ altında ki beden teslim olur uykuya
Tam vuslat düşlenirken yaşanan elvedalar
İşte o an düşersin karanlık bir kuyuya

Seven yürekler kanmaz sevgiliye, susuzdur
Sabahı bekleyen göz geceden uykusuzdur
Ayrılık vurgunuyla yaralanmış muhabbet
Ömür boyu sussa da, sanmayın duygusuzdur

Aşkın rayihasını yüreğinde duyanlar
Vuslatın hasretiyle kasvetsiz uyuyanlar
Kâbus gibi çökünce üstünüze ayrılık
Taş duvardan zindana dönüşür aşiyanlar

Nefret sevgiden doğar ayrılık aşka dâhil
Yıllardır dalgalarca dövülüp durur sahil
Söz müdür, davranış mı bakışları koparan
İki yorgun gönüldür aşk suçuna müdahil

Bulut sarınca göğü kurşuni olur mavi
Sanmayın ki sevenle sevilenler müsavi
Sevilenler kolayca vazgeçerken her şeyden
Sevene bulunur mu bakacak bir müdavi

Şoktadır ayrılığın zehrini içen diller
Söner, yürekte aşkla yanan bütün kandiller
Gök yarılır, gözlerde yağmur sağnak sağnaktır
Kurumaz, göze değen o ipeksi mendiller

Ey ayrılık! Sen yine, bütün kalpleri gam et
Ey kader! Sen yine de bana gülü haram et
Gönülsüz aşk olsa da aşksız gönül olmuyor
Ey aşk! Sen sen ol, yine yorgun kalbimi ram et

14.01.2012/Samsun

İbrahim COŞAR