AĞLA BE GÖZLERİM


Ağla be gözlerim nasıl olsa unutmuşsun gülmeyİ
Acıyı ezberletmişsin bedenine
Bak yaralı kalbin konuşuyor yine seninle
Hayat bu, acısıda var diyor tatlısıda
Hadi ağla be gözlerim nasılsa unutmuşsun gülmeyi
Hani gözlerin dalar ya gökyüzüne
Hayaller kurarsın kendince
Kendince güler kendince ağlarsın
Bak gecenin zifiri karanlığında
Yıldızlar sessizce usul usul seni dinlemekte
Kendince mırıldadığın hüzünlü şiirlerde
Gökyüzünde asılı duran ay seninle beraber ağlamaya başlıyor
Gökyüzünde yavaş yavaş ilerleyen butlar sana hayranlıkla bakıyor
Hani bazen rüzgar eser ya serinliğiyle senin kulağına fısıldamak için esiyor
Hadi ağla be gözlerim nasılsa unutmuşsun gülmeyi
Bu yuvarlak dünyada yaşayan insanlar
Sana gülmekten çok ağlamayı öğretmişler be gözlerim
Vijdansızca sana gülmeyi unutturmuşlar be gözlerim
Bak yine zifiri karanlık geçti gündüzün yerine
Seni yalnız bırakmamak için karanlığını çökertti yer yüzüne
Hani gene ağlayacaksın ya seninle ağlamak için be gözlerim
Hani derler ya gecede ne sırlar saklı diye
İşte bu zifiri karanlık senin gözyaşlarını kimseler görmesin diye saklamaya geldi
Hadi ağla be gözlerim nasılsa unutmuşsun gülmeyi
Nasılsa unutmuşsun gülmeyi




YAZAN
SULTAN ÇETİN
« Önceki Şiir


Hüzünlü dizelerdi, birazda gülmeye bakın, zira hayat yaşamaya değer, şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

aşk biraz yorulmaktır,
ıslanmaktır,
çoğalmaktır.,
bazem alıp götüreceksin akşamlara,
bazen dinleyeceksin uzak şarkılarda,
bazende gezineceksin uzak yağmurlarda.
herkesin bir bildiği vardır.
işte bu bildiğimiz zamandır...........!!

GÜZELDİ DİZELER BEGENİ İLE OKUDUM

ağlamasın gözleriniz ağlamak sadece şiirlerde kalsın sevgili şairem