Affet beni sevdiğim
Ne yaptıysam unutamadım seni
Yapamadım , çiğneyip atanlar gibi
Öyle bir yazıldın ki yüreğime
Gözyaşlarımla bile silemedim
Pişman mıyım seni sevdiğim için?
Tabii ki değilim
Sadece dertliyim ulan dertliyim
Arkadaşlarım dertli diye çağırır oldular artık
’’Dertli nerelerdesin’’ ?
Halbuki derdimi bir ben bilirdim
Bir kıyıya vuran dalgalar ve tepemde uçuşan martılar
Aklıma her gelişinde sığınağımdı benim kayalıkların dibi
Lakabım dertli diye dolanır oldu artık
Olsun be sevdiğim, hepsi senin için
Hep içime attım derdimi , kimselere söyleyemedim
Olur ya hayal ederlerdi seni , kıskanırdı yüreğim
Ben seni kimselere söyleyemedim
Boş ver be sevdiğim
Affet beni , zamanını aldığım için
Sen mutlu ol yeter...
Ben yine İstanbul’u suçlu bileyim
Ulan İstanbul; vermedin ya bana sevdiğimi
Sen de kız kulesiz kal emi !

Şeref Semiz