Ömür dediğin ne bir soluk nefes,
Bir aldın bir verdin soludun gitti.
Bülbül’e altından olsada kafes,
Feryat figan arşı alaya gitti.!

Bülbülüm feryadım dilimde benim,
Hiç eksik olmadı çiley’le gamım.
Köşe bucak kaçtı benden dermanım,
Kime sordum ise baş tan def etti.

Çaldığım kapıdan eli boş döndüm,
Naçar düştü gitti biçare gönlüm.
Baharı görmeden kış oldu ömrüm,
Sonunda lâl oldum sesim tüketti.!

Kader de var ise birazcık gülmek,
Felek dönüp dedi olur ne demek.
Heba olur gitti bir sürü emek,
Bu seferde felek tekmeyle tepti.

Ha bu gün ha yarın sıra gelmedi,
Başımda durdu da nöbet bekledi.
Yalvardım yakardım insaf etmedi,
Tutup dört duvara beni hapsetti.

TİRYAKİ var ise ömrün kalanı,
Yakandan düşmezki buldun belanı.
Eğer biliyorsan et son duanı,
Doğduğum o güne bin pişman etti.