12
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2075
Okunma

Sen ve
Yosun yeşili gözlerin;
Baharıydı,
Yürek iklimlerinin.
Toprağa düşen;
Cemre gibi,
Gözlerinden gözlerime,
Düşüverdin.
Toprağın oldu yüreğim;
Filizlendin, köklendin.
Sonra ;
Terkedip gittin ya,
Öksüz kaldı yüreğim.
Oysa ben;
Senli düşlerimi,
Gökyüzüne yazmıştım,
Senle süslemiştim,
Hayallerimi.
Şimdi ben her güne;
Sensizlik acısıyla uyanıyorum,
Ayaza kesiyor sabahlarım,
Kanadı kırıldı sevdamın!...
Kimbilir hangi yürektesin?...
Acım!...Isdırabım!...
Yüreğimi kör koyanım!...