Şiirlerimle dertleştim yine dün gece
Seni aradım kelimelerin derinliğinde
Olmayışının ızdırabı ile…
Hep teselli etti beni,
Buruşmuş paketteki üç-beş sigara
İzmaritlerde gördüler gecenin çilesini
Ağlayışını, düşündüm, gözyaşlarını
Acaba bana mıydı bu damlalar?
Yoksa umursamazlığına mı?
Bir defa daha yıkılıyordum
Gözünden, damlayan her damlayla
El sallayışın sanki unutma der gibiydi
Beklide gerçekten elveda…
Seni anlamak mümkün değil Leylam
Anlamak için âlim mi olmalı?
Yoksa mecnun mu?
Oldum Leylam, mecnun da oldum
Hem ben çöllerde değil,
Yanan korlarda gezdim hasretinle
Ama bilmedim, ağlayamadım
Seni benden alan kahrolası nedeni
Sende kaçtın benden söyleyemedin
Belki gerek bile görmedin,
Beklide hiç değer bile vermedin
Bilmiyorum…
Bildiğim tek şey varsa
İsminle sulayacağımdır
Kabrim üstündeki karanfil çiçeklerini