hissis, bir kac parmak ucuyla,
kizarmis burnu soguktan,
ve islanirken yanaklari kücük hanimin,
kapali gözlerinin ardinda geziniyordu,
bugünü atlayarak; geçmisten yarina ..

tutarsiz heyecanli halleri
marti sesi karismis dalga köpügünü andirirken,
gecmise bulanmis özlemleri
kanat sesleri gibi güvercinlerin,
bombos bakan gözlerininse,
ufkunda gizlenmis dogmaya hazir cümleleri

öylesine yürüreyerek,
bakarak gecen insanlarin soguk yüzlerine,
duyarak seslerini nefeslerinin,
hissederek sanki yasanilanlari,
mümkün degildi ilerlemek;
Kalakaldi oldugu yerde..

o bos sokagin los isiginda,
eline dolanan,
kendi degil ama ruhu bozuk,
bir kaç madeni para,
yagmurun ritmine muhalif,
düsünce öldüren bir edayla saliniyordu avucunda

gögsünden ask kacmis olmali ki
sökülüyordu hayati;
adimlarinda bir sarhosluk
düz bir tebessümde bile, gülemiyordu dudaklari .
kirik bir semsiyenin, bulutlara selam durusu gibi
ugurluyordu yanaklari, göz yaslarini

...
bir ânini yakaladi gözlerinin;
ayna ayna saçilan gercekler arasinda.
bakti ya durmaksizin,
gördügünden degil, anlam vermek icin..
ufak bir ses çalinirken kulaklarina,
ilk adimini atti yarinlarina;
’ zaten ölümsüz degilsin. "