Kendin olarak gel bana
kanki, panpiş bilmem ne
fatoş, zeliş, cece - mece olma

anayın koyduğu isimle gel bana
Züleyha, Elif, Ayşe, Emine
her neyse


beni "seni bekliyor" bulacaksın, ne zaman gelirsen
umurumda değil hangi gün, hangi saat, kaç yıl sonra
ne zaman aklına düşersem, ne zaman yola düşersen
gelmesen de sor, rüzgara, kar’a, bahara, çocuksu bakışlara

babayın seni sevdiği isimle gel bana
Cennet, Cemile, Müzeyyen, Züleyha
ya da her neyse işte


aldırmadan hiç bir şeye, hiç kimseye
yanlış, hain, onursuz, olmadınya
gel.. seninim de, benimsin diye herşeyinle
gel ve koyup gitme asla

herkesin sana seslendiği isimle gel bana
Safiye, Hayriye, Nuriye, Hatice
sakın zeliş meliş olma


gel-yakış sevdama
öpüşmemiş, sevişmemiş, sarılmamışlığıma
gel endamını, adını unutayım
gülüm, birtanem, bebeğim, aşkımm

hülyalarımdaki isminle gel bana
Sevdiğim, Kadınım, Güzelim, Canımm

Canımm!