Bir ceylan indi dağına
Gitme dağın uzağına
Gel eylen gönül bağına
Düşme zalım tuzağına!


Yoluna kuyu kazarlar
İçme suyunu azarlar
Postunu yere yazarlar
Düşme zalım kucağına!


Sandın pınardan içersin
Cehennem nâr kor geçersin
Bu dağlardan tez göçersin
Düşme zalım ocağına!


Dön gel ceylan karlı dağa
Dumanlı efkârlı dağa
Başa güman ortak yağa
Düşme zalım sıcağına!



-II-



Ceylanım sen ne gün doğdun
Geldiğin gün derde boğdun
Bir var idin bir yoğoldun
Düştüm aşkın tuz/ağına


Taştan taşa seke seke
Gel ciğerim söke söke
Can derdini kime döke
Bindim aşkın kızağına


Ceylanım sen küçücük kal
Büyüme hiç hep çocuk kal
Hoşça kal gülüm hoşça kal
Girme gelinlik çağına!


Aktaş’ın ceylan türküsü
Tek bir Hakk’tandır korkusu
Gelsin düşmanın ordusu
Düşme zalım bıçağına!


Şaban AKTAŞ
30.01.2012