USTAYMIŞSIN VEFASIZ,,

Sana tertemiz bir sevgi vermiştim,
Kıymetini bilemedin vefasız.
Bu canımdan sana can eklemiştim,
O canda can olamadın vefasız.

Keşke bir kıymet bileni sevseydim,
Birgüle değilde çöpe konsaydım.
Onu yar edip bağrıma bassaydım,
Bir çöp kadar olamadın vefasız.

Bülbül oldum feryad ettim dalında,
Gölge ettim kanat açtım başında.
Ellerin bahtına güneş oldunda,
Bana ışık tutamadın vefasız.

Oysa bana doğmasan da razıydım,
Engellerin yokuşların düzüydüm.
En safhane sevdaların özüydüm,
Feryadımı süzemedin vefasız.

Herkez bir umuda yelken açarken,
Kimisi yitirip kimi bulurken,
Benden gayrısına umut olurken,
Bir bana mı olamadın vafasız.

Bundan böyle olmasanda gam değil,
Bu can sana kurban değil yar değil.
Layığın baykuşmuş ver ona meğil,
Bülbüle yar diyemedin vefasız.

TİRYAKİ yi vurup öldürdün belki,
O nasıl bir vuruş nasıl teknik ki.
Sırttan vurdun yürekten çıktı sanki
Ustaymışsın göstermedin vefasız.



kenan tiryaki (kenanhoca_25)

Sitemli dizeler, duygusal sevgi şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

Çok güzeldi...İçten, kırgın dizelerdi...Yüreğe, kaleme, paylaşıma teşekkürler...
Saygılar, selamlar çok çok...