4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1838
Okunma
Ben aslında yalvaramam,
Yalnızlığın rüzgarına.
Koparır beni dalımdan,
Sürükler kumsalıma.
Ben aslında dayanamam,
Acı yüklü dünyama.
Boşa gider yüreğim,
Vurur kendini savunmasızca.
Ben aslında alışamam,
Solmuş çiçekler gibi solmaya.
Unutulmak istemem, yaşamak isterim
Fani dünyada.
Ben aslında yetinemem,
Sade “hoşça kal” la avutulmaya.
Yılmadım, çünkü;
Değer vermedim
“Dünyaya”!
Sümeyye Pehlivan..
5.0
100% (3)
Cevap Yaz