Duman bürümüş sis kaplamış Ziraat dağını
Geldi geçti ömrüm,bitirdim geçlik çağını
Hazan vurdu,harap ettim gönül bağını
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.

Sıra dağların hiç gitmez olur sisi dumanı
Basar bağrına bu toprak,gözlerini yumanı
Bunca yıl nasıl geçti,boşa harcadım zamanı
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.

Mis gibi çiçek kokar Tıraz tepenin başları
Yeşillikten görünmez olur toprağı taşları
Hayata tutunup,kurumuşken bu gözyaşları
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.

Şimdi durmaz soğuk eser,Karnıyarık ovası
Kuzeydağı tepeleri kartalların yuvası
Nasıl gelip geçti bilmem,yaz ayının havası
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.

Giden gitti ,toplayıp hep tarağını tasını
Yağan yağmur temizler tabiatın kir pasını
Bir gün tutan olurmu bilmem garibin yasını
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.

Ziraatdağı’nın başlarında baykuşlar öter
Yanar hep sobalar,bacalardan dumanlar tüter
Gelmezdi hiç aklıma,güzel günler bir gün biter
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.

Masmavi gökyüzü dağlarımın başının tacı
Çelen’in tepesinde rüzgar eser acı acı
Şu kırık gönlüm suskun hayata,dilim dua’cı
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.

O sımsıcak günlerimi dolu dolu yaşarken
Yemyeşil ovalarda kırlarda gezip koşarken
Deli asi gönül dalga dalga esip coşarken
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.


Şu fani hayat tozpembe görünürken gözüme
Derin duygularım tercüman olurdu sözüme
Yoluna koydum,şimdi yaklaştım derken çözüme
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.

Karadağın yeşil ovayadır,sitemi nazı
Aşık Ramazan’ım bitsin artık bağrımda sızı
Heyecanla dört gözle beklerken baharı yazı
Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi.


Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
10.10.2010