hayatın içinde
bizler hep demleniyoruz
yaş ilerledikçe
olgunluğa giyiniyoruz

tadımız tuzumuz olsun diye ,
kendimizi daima sevgiye aç hissediyoruz
hani aşk hani sevda
bizler kimi sevsek hep zehirleniyoruz

çıkarlarla dolmuş
benim güzel dünyam
yalan yanlış ne varsa
birbirimize katıksız duyuruyoruz

doğruyu ararken yanlış yollarda
u dönüşü sapıtıyoruz
allah dedikçe
içimizdeki şeytanı bile kovamıyoruz

hani bizim dünyamız
cennetimiz olacaktı
cehennemi yaşarken
ateşe hep odun atıyoruz

kiminin ocağı sönüyor
şu fukura yüzsüz yoklukdan
kimi aldatıyor kötü yola düşüyor
onursuzlukdan

ayrım yoktu hani
bizleri yüce allah yaratmışdı
iyilikle kötülüğü
neden melek olarak ana rahmine katmışdı

kadınlar doğurgan
erkekler hep cüretkardı
neden yanlızlığımıza
şu kocaman dünyada birde ortak eş aratmışdı

ceylan yılmaz